Amsterdam - Hanoi
Door: Penny
Blijf op de hoogte en volg Penny
17 Januari 2014 | Vietnam, Hanoi
Hallo allemaal,
We hebben redelijk geslapen in het hotel. We voelden toch allebei de spanning denk ik, dus zo goed als thuis hebben we niet geslapen. Maar dat mag de pret niet drukken! We hebben een heerlijk ontbijtje op en staan klaar voor de shuttlebus, die ons mooi op tijd op schiphol afzet. We checken onze bagage in, kopen een paar tijdschriften en wachten op onze vlucht. Dit valt niet tegen en voor we het weten zitten we in het vliegtuig, de eerste vlucht duurt zo'n 11 uur. De vlucht verloopt prima, we krijgen lekker te eten, kunnen ons vermaken met films en series. Slapen is mij niet gelukt en papa maar een beetje, dus we zijn wel moe als we om 23.45 uur onze tijd in Guangzhou aankomen, lokale tijd is dan 6.45 uur. Het is dus buiten ook licht, een gekke gewaarwording, ik heb dat namelijk nog nooit meegemaakt. Het helpt wel om wakker te blijven tot de volgende vlucht, die om 9.45 uur weer vertrekt. Hier val ik in slaap heerlijk. We komen om 10.45 uur lokale tijd in Hanoi aan. Bagage halen, visa ophalen, taxi regelen en hop; naar ons hotel in Hanoi. De taxirit is al een hele ervaring, onvoorstelbaar hoe het verkeer hier gaat. In een half uur hebben we al meer claxons gehoord dan bij ons in een jaar! Maar het gaat wel goed, je rijdt gewoon zoals je wilt en als je claxon hoort, ga je aan de kant. Waar je in Nederland ruzie in het verkeer voor zult krijgen, is hier de gang van zaken haha. We keken als automatisme met de chauffeur mee door de vooruit, maar dat gaven we maar op, het gaat allemaal maar net goed! Auto's, bussen, scooters, fietsers en zelfs voetgangers zie je op alle plaatsen van de weg.
Nou, we zijn er! Kamer op 6 hoog, zonder lift. Maar de receptioniste vertelt dat de "bellboy" ons wel even helpt. Hij heeft papa's backpack op zijn rug en onze kleine rugzakken heeft hij vast. Ik draag mijn backpack, maar halverwege staat hij erop hem over te nemen "I am strong man". Hij neemt hem over en valt bijna over de reling van de trap haha. Moet moeite doen om niet te hard te lachen, het is wel lief. Ze zijn allemaal heel behulpzaam, ze willen het ons echt naar de zin maken. Eindelijk op de kamer, we zijn doodop. Het is nu 14.00 uur, maar voor ons voelt het nog als 8.00 uur, Nederlandse tijd. Maar we gaan door, dan kunnen we in de avond goed slapen. We gaan naar het Hoan Kiem Lake, een groot meer in de stad en 5 minuten bij ons hotel vandaan. Een prachtig meer. Daarna lopen we door de drukke straten van de stad. We zijn nog moe, dus tijd voor een terrasje. Eentje op de 5e verdieping en met prachtig uitzicht op het meer. Hier drinken en eten we lekker wat. Hierna lopen we een rondje om het meer heen, we zien hier vanalles; een oma'tje die soort tai chi doet, een groepje oudere vrouwen die soort yoga doen, verliefde stelletjes, groepje jeugd die een soort omgebouwde shuttle met hun lichaam hooghouden en naar elkaar over voetballen. Het komt op het gras terecht en een van de jongens staat op het gras om het te pakken, maar krijgt toch een uitbrander van een meisje dat ook meedoet. Blijkbaar not done om op het gras te staan. En inderdaad, als we eens goed kijken wanneer we weer verder lopen, zien we niemand op het gras.
We kunnen blijven kijken, er is zoveel te zien. Alles leeft op straat, veel kleine winkeltje met heel hun hebben en houden op straat, veel mensen. En dan de geuren, zo wisselend! Als ik ergens loop en ik denk hè dat ruikt lekker, dan ruikt het al weer heel anders en niet zo lekker als ik dat tegen ons pap wil zeggen. We gaan lekker terug naar ons hotel, eerst eens goed bijslapen!!
Er volgt snel meer!!
Liefs ons
We hebben redelijk geslapen in het hotel. We voelden toch allebei de spanning denk ik, dus zo goed als thuis hebben we niet geslapen. Maar dat mag de pret niet drukken! We hebben een heerlijk ontbijtje op en staan klaar voor de shuttlebus, die ons mooi op tijd op schiphol afzet. We checken onze bagage in, kopen een paar tijdschriften en wachten op onze vlucht. Dit valt niet tegen en voor we het weten zitten we in het vliegtuig, de eerste vlucht duurt zo'n 11 uur. De vlucht verloopt prima, we krijgen lekker te eten, kunnen ons vermaken met films en series. Slapen is mij niet gelukt en papa maar een beetje, dus we zijn wel moe als we om 23.45 uur onze tijd in Guangzhou aankomen, lokale tijd is dan 6.45 uur. Het is dus buiten ook licht, een gekke gewaarwording, ik heb dat namelijk nog nooit meegemaakt. Het helpt wel om wakker te blijven tot de volgende vlucht, die om 9.45 uur weer vertrekt. Hier val ik in slaap heerlijk. We komen om 10.45 uur lokale tijd in Hanoi aan. Bagage halen, visa ophalen, taxi regelen en hop; naar ons hotel in Hanoi. De taxirit is al een hele ervaring, onvoorstelbaar hoe het verkeer hier gaat. In een half uur hebben we al meer claxons gehoord dan bij ons in een jaar! Maar het gaat wel goed, je rijdt gewoon zoals je wilt en als je claxon hoort, ga je aan de kant. Waar je in Nederland ruzie in het verkeer voor zult krijgen, is hier de gang van zaken haha. We keken als automatisme met de chauffeur mee door de vooruit, maar dat gaven we maar op, het gaat allemaal maar net goed! Auto's, bussen, scooters, fietsers en zelfs voetgangers zie je op alle plaatsen van de weg.
Nou, we zijn er! Kamer op 6 hoog, zonder lift. Maar de receptioniste vertelt dat de "bellboy" ons wel even helpt. Hij heeft papa's backpack op zijn rug en onze kleine rugzakken heeft hij vast. Ik draag mijn backpack, maar halverwege staat hij erop hem over te nemen "I am strong man". Hij neemt hem over en valt bijna over de reling van de trap haha. Moet moeite doen om niet te hard te lachen, het is wel lief. Ze zijn allemaal heel behulpzaam, ze willen het ons echt naar de zin maken. Eindelijk op de kamer, we zijn doodop. Het is nu 14.00 uur, maar voor ons voelt het nog als 8.00 uur, Nederlandse tijd. Maar we gaan door, dan kunnen we in de avond goed slapen. We gaan naar het Hoan Kiem Lake, een groot meer in de stad en 5 minuten bij ons hotel vandaan. Een prachtig meer. Daarna lopen we door de drukke straten van de stad. We zijn nog moe, dus tijd voor een terrasje. Eentje op de 5e verdieping en met prachtig uitzicht op het meer. Hier drinken en eten we lekker wat. Hierna lopen we een rondje om het meer heen, we zien hier vanalles; een oma'tje die soort tai chi doet, een groepje oudere vrouwen die soort yoga doen, verliefde stelletjes, groepje jeugd die een soort omgebouwde shuttle met hun lichaam hooghouden en naar elkaar over voetballen. Het komt op het gras terecht en een van de jongens staat op het gras om het te pakken, maar krijgt toch een uitbrander van een meisje dat ook meedoet. Blijkbaar not done om op het gras te staan. En inderdaad, als we eens goed kijken wanneer we weer verder lopen, zien we niemand op het gras.
We kunnen blijven kijken, er is zoveel te zien. Alles leeft op straat, veel kleine winkeltje met heel hun hebben en houden op straat, veel mensen. En dan de geuren, zo wisselend! Als ik ergens loop en ik denk hè dat ruikt lekker, dan ruikt het al weer heel anders en niet zo lekker als ik dat tegen ons pap wil zeggen. We gaan lekker terug naar ons hotel, eerst eens goed bijslapen!!
Er volgt snel meer!!
Liefs ons
-
17 Januari 2014 - 18:32
Manon:
Klinkt helemaal super Pennus!!
-
17 Januari 2014 - 19:04
Wilma:
Weer mooi geschreven,dit is n mooi begin van jullie super vakantie!! Dikke knuffel!! Xx -
17 Januari 2014 - 19:49
Mientje:
Klinkt al goed,leuk om te lezen.groetjes Mientje,Richard -
17 Januari 2014 - 20:23
Manon:
Wat leuk om te lezen dat jullie zo aan het genieten zijn! Klinkt als een drukke, maar toch relaxte plek! xxx -
18 Januari 2014 - 00:11
Babsie:
Tis nu al 'n hele ervaring en dan zijn jullie er nog maar net! Leuk om te lezen en ook die foto op FB bij ome Jan is leuk. Heb je er zelf ook al veel geknipt? Of heb je het nog te druk met al die prikkels? Ohja, vergeet niet te genieten tussendoor he;) XXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
