Mai Chau
Door: Penny
Blijf op de hoogte en volg Penny
24 Januari 2014 | Vietnam, Mai Châu
Daar zijn we weer, terug in de bewoonde wereld. Mai Chau was ook prachtig. Het was een geweldige trip waar we het echte leven hebben gezien wat de mensen daar leven.
We werden weer met de bus bij het hotel opgehaald, wij als eerste, dus nog een uur door de stad rijden om het busje vol te laden. Eindelijk zijn we beetje de stad uit, op de snelweg. En dan... BAM!... klapband! Haha ja hoor, daar gaan we dan dachten we, dat zal wel een hele tijd duren. Maar niks is minder waar, binnen 15-30 minuten zijn we weer onderweg. Ze hadden de reserveband er zo op gelegd. Eenmaal aangekomen in Mai Chau, bij onze bungalow, gaan we met zn allen lunchen. Daarna inchecken, nouja inchecken, de tassen in de bungalow leggen. Het is een bungalow van bamboo, het slot bestaat uit een hangslot door twee ijzeren draden, één door de deur en één door de 'muur' en aan de binnenkant een haakje die wij kennen om de deur op een kier te zetten. Als we over de veranda, en ook binnen, lopen voelt het alsof het elk moment door gaat zakken haha. Ja mensen, we zijn echt back to basic! Wat wij ook graag wilden:)
Nu met zn allen op de fiets, door de dorpjes fietsen met de tourguide die ons het leven van de mensen daar laat zien. We fietsen door de rijstvelden en stoppen af en toe voor een mooi uitzicht of bij huizen van mensen. Bij de huizen moet je je houten hutjes voorstellen, gebouwd op hoge houten palen, die weer steunen op betonnen 'palen'. Dit om te voorkomen dat termieten hun woning aanvreten.
Onder deze huizen is het bij iedereen weer anders, de een gebruikt het als woning, opslag van vuil of als stal voor de dieren die ze houden. De mensen zijn hier ook arm, dat is wel even schrikken om dat zo duidelijk te zien. De douche is buiten, een stukje verder van hun huis. Een stukje is dan afgezet met een zeil, emmer naast de waterput. Dit geldt specifiek voor een woning waar we rond mochten kijken, maar andere woningen zijn vergelijkbaar. Later komen we nog bij een hutje van een oude vrouw en haar zoon, zij verbouwen allerlei soorten groenten en houden een paar dieren. Hun woning is ook weer hoog en is hooguit 3 bij 3 meter. En that's it. Geen douche, geen wc. Hun behoeftes doen ze in het veld. De vrouw vindt het wel grappig dat wij zo komen kijken. Ik wilde haar graag op de foto zetten en vroeg haar eerst om toestemming, uiteraard in gebarentaal. Ik maak de foto en laat het aan haar zien. Ze moet er van glimlachen. We fietsen terug naar onze logeerplaats, want zo voelt het, en we krijgen ons avondeten. Alles wat we te eten krijgen is vietnam traditional food. Het is een groentenbouillon, groenten, rijst, vlees en/of vis en banaan of appeltje als toetje. Na het eten komen en mannen en vrouwen uit het dorp voor een show: traditional thai dance. Dit omdat er in dit gedeelte van vietnam ook veel mensen van thaise afkomst wonen. Het is wel grappig vermaak. Het enige wat ons tegenvalt van deze trip is dat het rond 17/18 uur al flink afkoelt en echt koud wordt!
We krijgen een heater voor op de kamer, een fleecedeken, warm water in thermosfles voor thee en koffie en ze wenst ons good night! En toen was het 21 uur haha. Goed, dan maar slapen, toch te koud om buiten te zitten. Hoewel dat niet veel verschilt gezien onze bamboo bungalow waar het zo doorheen waait. We zijn in de bergen, in de middle of nowhere en waar worden we door wakker gehouden? Geloof het of niet.... karaoke! Hahah bij een ander verblijf zijn toeristen bezig met karaoke. Ach, het heeft wel iets.
Na het ontbijt de volgende dag gaan we met een ander stel wat ook hier verblijft, zij komen uit Denemarken, een motorbike route doen. En hier verbreek ik mijn eigen belofte om nooit bij papa achterop te gaan. Zelf rijden vind ik hier nog gevaarlijker, want je wilt de wegen en het verkeer hier niet zien, en bij de tourguide achterop zit ik ook niet op mn gemak. En alles is goed gegaan, laat ik dat maar eerst vertellen :-) deze dag was nog indrukwekkender dan de vorige. Ons doel voor vandaag is een reservaat, zo'n 35 km verderop. Daar gaan we lunchen, wandelen, dan weer terug rijden. Op de heenreis rijdt hij ons over een prachtige route, waar we nog meer dorpjes en dus het echte leven zien. Het is moeilijk te beschrijven, want het is een super mooi gebied wat betreft natuur, midden in de bergen, rijstvelden overal om je heen, maar je ziet ook de armoede. Heel dubbel voelt dat.
Aangekomen bij het reservaat gaan we lunchen, papa en ik doen niet mee met de wandeling, want vooral papa is erg moe, maar ik stiekem ook wel. Sinds we hier zijn is de wekker telkens om 6 uur of half 7 gegaan. We besluiten nu alvast om het programma van de volgende dag te skippen, zodat we lekker uit kunnen slapen. Het wandelen overslaan is geen probleem, we wachten gewoon waar we geluncht hebben. We lopen nog wat rond in het dorpje en we zijn het er beide over eens: het is alsof we in het openlucht museum rondlopen, zo gek voor ons om het met eigen ogen te zien. Leuk is wel om te zien dat de mensen heel vriendelijk en gastvrij zijn. Veel mensen roepen hello en bijna alle kinderen roepen dat ook en zwaaien stuk voor stuk. Een kindje staan naast zijn woning nieuwsgierig te kijken wanneer we door het dorpje lopen, ik zwaai, hij zwaait terug. Ik wil een foto van hem maken, maar kruipt hij gauw achter een paal weg, dus ik doe maar snel mijn camera weg en loop verder.
De rest komt terug van de wandeling en we gaan terug met de motorbike. Daar eten we weer en gaan weer op tijd naar bed, onder de dekens, naast het kacheltje. Morgen lekker uitslapen en weer terug naar hanoi, waar we de nachttrein pakken naar danang. Daar gaan we met bus of taxi naar hoi an, een stukje zuidelijker en hopelijk ook warmer;-)
Liefs!
We werden weer met de bus bij het hotel opgehaald, wij als eerste, dus nog een uur door de stad rijden om het busje vol te laden. Eindelijk zijn we beetje de stad uit, op de snelweg. En dan... BAM!... klapband! Haha ja hoor, daar gaan we dan dachten we, dat zal wel een hele tijd duren. Maar niks is minder waar, binnen 15-30 minuten zijn we weer onderweg. Ze hadden de reserveband er zo op gelegd. Eenmaal aangekomen in Mai Chau, bij onze bungalow, gaan we met zn allen lunchen. Daarna inchecken, nouja inchecken, de tassen in de bungalow leggen. Het is een bungalow van bamboo, het slot bestaat uit een hangslot door twee ijzeren draden, één door de deur en één door de 'muur' en aan de binnenkant een haakje die wij kennen om de deur op een kier te zetten. Als we over de veranda, en ook binnen, lopen voelt het alsof het elk moment door gaat zakken haha. Ja mensen, we zijn echt back to basic! Wat wij ook graag wilden:)
Nu met zn allen op de fiets, door de dorpjes fietsen met de tourguide die ons het leven van de mensen daar laat zien. We fietsen door de rijstvelden en stoppen af en toe voor een mooi uitzicht of bij huizen van mensen. Bij de huizen moet je je houten hutjes voorstellen, gebouwd op hoge houten palen, die weer steunen op betonnen 'palen'. Dit om te voorkomen dat termieten hun woning aanvreten.
Onder deze huizen is het bij iedereen weer anders, de een gebruikt het als woning, opslag van vuil of als stal voor de dieren die ze houden. De mensen zijn hier ook arm, dat is wel even schrikken om dat zo duidelijk te zien. De douche is buiten, een stukje verder van hun huis. Een stukje is dan afgezet met een zeil, emmer naast de waterput. Dit geldt specifiek voor een woning waar we rond mochten kijken, maar andere woningen zijn vergelijkbaar. Later komen we nog bij een hutje van een oude vrouw en haar zoon, zij verbouwen allerlei soorten groenten en houden een paar dieren. Hun woning is ook weer hoog en is hooguit 3 bij 3 meter. En that's it. Geen douche, geen wc. Hun behoeftes doen ze in het veld. De vrouw vindt het wel grappig dat wij zo komen kijken. Ik wilde haar graag op de foto zetten en vroeg haar eerst om toestemming, uiteraard in gebarentaal. Ik maak de foto en laat het aan haar zien. Ze moet er van glimlachen. We fietsen terug naar onze logeerplaats, want zo voelt het, en we krijgen ons avondeten. Alles wat we te eten krijgen is vietnam traditional food. Het is een groentenbouillon, groenten, rijst, vlees en/of vis en banaan of appeltje als toetje. Na het eten komen en mannen en vrouwen uit het dorp voor een show: traditional thai dance. Dit omdat er in dit gedeelte van vietnam ook veel mensen van thaise afkomst wonen. Het is wel grappig vermaak. Het enige wat ons tegenvalt van deze trip is dat het rond 17/18 uur al flink afkoelt en echt koud wordt!
We krijgen een heater voor op de kamer, een fleecedeken, warm water in thermosfles voor thee en koffie en ze wenst ons good night! En toen was het 21 uur haha. Goed, dan maar slapen, toch te koud om buiten te zitten. Hoewel dat niet veel verschilt gezien onze bamboo bungalow waar het zo doorheen waait. We zijn in de bergen, in de middle of nowhere en waar worden we door wakker gehouden? Geloof het of niet.... karaoke! Hahah bij een ander verblijf zijn toeristen bezig met karaoke. Ach, het heeft wel iets.
Na het ontbijt de volgende dag gaan we met een ander stel wat ook hier verblijft, zij komen uit Denemarken, een motorbike route doen. En hier verbreek ik mijn eigen belofte om nooit bij papa achterop te gaan. Zelf rijden vind ik hier nog gevaarlijker, want je wilt de wegen en het verkeer hier niet zien, en bij de tourguide achterop zit ik ook niet op mn gemak. En alles is goed gegaan, laat ik dat maar eerst vertellen :-) deze dag was nog indrukwekkender dan de vorige. Ons doel voor vandaag is een reservaat, zo'n 35 km verderop. Daar gaan we lunchen, wandelen, dan weer terug rijden. Op de heenreis rijdt hij ons over een prachtige route, waar we nog meer dorpjes en dus het echte leven zien. Het is moeilijk te beschrijven, want het is een super mooi gebied wat betreft natuur, midden in de bergen, rijstvelden overal om je heen, maar je ziet ook de armoede. Heel dubbel voelt dat.
Aangekomen bij het reservaat gaan we lunchen, papa en ik doen niet mee met de wandeling, want vooral papa is erg moe, maar ik stiekem ook wel. Sinds we hier zijn is de wekker telkens om 6 uur of half 7 gegaan. We besluiten nu alvast om het programma van de volgende dag te skippen, zodat we lekker uit kunnen slapen. Het wandelen overslaan is geen probleem, we wachten gewoon waar we geluncht hebben. We lopen nog wat rond in het dorpje en we zijn het er beide over eens: het is alsof we in het openlucht museum rondlopen, zo gek voor ons om het met eigen ogen te zien. Leuk is wel om te zien dat de mensen heel vriendelijk en gastvrij zijn. Veel mensen roepen hello en bijna alle kinderen roepen dat ook en zwaaien stuk voor stuk. Een kindje staan naast zijn woning nieuwsgierig te kijken wanneer we door het dorpje lopen, ik zwaai, hij zwaait terug. Ik wil een foto van hem maken, maar kruipt hij gauw achter een paal weg, dus ik doe maar snel mijn camera weg en loop verder.
De rest komt terug van de wandeling en we gaan terug met de motorbike. Daar eten we weer en gaan weer op tijd naar bed, onder de dekens, naast het kacheltje. Morgen lekker uitslapen en weer terug naar hanoi, waar we de nachttrein pakken naar danang. Daar gaan we met bus of taxi naar hoi an, een stukje zuidelijker en hopelijk ook warmer;-)
Liefs!
-
24 Januari 2014 - 15:12
Marco En Evelyn:
Mooie ervaring hoor, weer iets om nooit meer te vergeten en dan nog wel lekker met je pa, heerlijk..... -
24 Januari 2014 - 15:49
Wilma:
Hey vakantiegangers,weer n mooi verhaal om te lezen.Zomaar bij ons pa achterop dan heb je wel lef ha ha!!Ben benieuwd naar de fotokes straks.Geniet er maar lekker van saampjes!! dikke knuffelxxx -
24 Januari 2014 - 21:07
Hennie:
Hoihoi, geweldige verhalen.
De manier waarop je schrijft Penny voelt het net alsof je erbij bent.....
Wat een prachtige vakantie beleven jullie zo.
Veel plezier verder. Ik kijk al weer uit naar het volgende verslag!
Liefs Hennie Embregts
-
25 Januari 2014 - 07:37
Manon:
Wat een mooie trip hebben jullie gemaakt! Zo te lezen is het echt Vietnam dat je ziet, met overal rijstvelden... Gaaf hoor!
-
25 Januari 2014 - 22:09
Gisela :
Lieve Penny,
Wat leuk om al jouw mooie belevenissen zo te volgen! Geniet nog van alle bijzondere momenten die jullie nog gaan mee maken. Heel veel plezier samen.
Groetjes Gisela
-
26 Januari 2014 - 14:27
Tessa:
Heeel leuk om te lezen!!
Ben nu wel echt benieuwd naar wat fotos!!
Xx -
28 Januari 2014 - 09:14
Jill En Rogier:
Hé avonturiers! Wij vinden het heel bijzonder om jullie ervaringen te mogen lezen. Bedankt daarvoor. We wensen jullie nog een hele fijne tijd daar. Voor de rest van jullie leven een hele waardevolle reis om glimlachend en trots op terug te kijken. Xxx Jill en rogier -
28 Januari 2014 - 09:39
Peter:
Wederom een geweldig verslag Penny. En mooie foto's. Geniet zo een klein beetje mee met jullie prachtige reis. Heel veel plezier nog maar niet meer bij je vader achterop gaan hé!!
Dikke kusss
Peter
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
